Op zijn vijftiende draaide hij cassettebandjes volledig af, verfrommelde de tape en draaide ze terug op. Tijdens het opnemen schopte hij tegen zijn viersporen recorder om te experimenteren met wow en flutter of hij legde de bandjes een nacht in de regen. En zo een muis steeds de weg naar de kaas vindt, zo blijft ook Ignatz zijn roots trouw. Hij steekt zijn folkachtige gitaarmuziek vol met effecten en elektronische geluiden en de spaarse teksten zijn opgebouwd uit gebroken Engels en quasi onverstaanbare mantra-achtige herhalingen. Open nummers die bol staan van delay en echo. Zo ontwricht Ignatz nog steeds zijn songs, maar op een manier die hem de vrijheid geven om te experimenteren en te improviseren. De effecten bepalen zijn manier van gitaarspelen en het verloop van het lied. Improviseren en spontaniteit zijn twee basisgegevens binnen Ignatz muzikale universum. Een opname is voor Devens het eindpunt van een muzikale reis. Eens alles op band staat en het liedje af is, wist hij zijn sampler en wordt het quasi onmogelijk om de song opnieuw te brengen. Alles wordt in een keer opgenomen zodat er niets van de spontaniteit verloren gaat. Gestructureerde, vooraf voorbereide nummers zijn niet aan hem besteed. Nummers worden opgebouwd terwijl hij ze speelt en het ene geluid is steeds een reactie op het voorgaande. Devens’ debuut is een compilatie van songs die hij het gedurende een jaar aan de lopende band heeft opgenomen. De enige instrumenten zijn een akoestische gitaar, effecten, een sampler en Devens’ stem. Daarmee komt hij tot een simpele maar uitzonderlijke, bezwerende sound. Ignatz muziek staat voor vrijheid, stoerheid, melancholie en dwaasheid.