Daniel De Botanicus is een levende Antwerpse legende. Muziekant, radiomaker, artiest, performer, botanist, hoofddekselverzamelaar, DJ, president centraal, de man heeft het allemaal gedaan, dus tracht het niet op te lijsten. Deze onmenselijk vriendelijke outsider en

synthfreak jaagt het zwijn door de bieten met kornuiten Korg en Roland, onschuldige omstaanders worden op grillige klankmagie getrakteerd om de eerste avond van het festival af te sluiten!

Dance-noise veteraan Ren Schofield verneukt al meer dan een decennium dansvloeraficionado's. Spastische beats en gemoduleerde anarchie vliegen u om de oren terwijl techno iteraties in elkaar schuiven en uitbarsten als micro anthems voor het betere, ongeremde lichaamsgezwengel. Tijd is buigbaar, net als geluid, iets wat Schofield elke keer opnieuw en eindeloos bewijst.

De Finse Maria Rossi borrelt een intens brouwsel van meditatief minimalisme met stem en drone als hoofdingrediënten. Haar subtiele en vindingrijke composities maken gretig gebruik van ongelijkmatig zwevende elementen die opzwellen tot beangstigende hymnes uit een ver vervlogen verleden. Een soort van lome droom over zingende standbeelden die u geheid zal achtervolgen tot na uw eerste koffie.

Als sluimerend meester van de Franse experimentele ondergrond is Dominique Grimaud reeds sinds de jaren 70 actief, als deel van de improvisatiegroep Camizole, het elektro-dadaistische conceptduo Vidéo-Aventures of als hoofdrol in de ontelbare andere sonische avonturen waarop hij grijnzend terugblikt in zijn schrijfsels of via nog lopende muzikale ondernemingen. De in 2020 op Discrepant verschenen LP 19 Feedbacks synthetiseert vertrouwde popdeuntjes, elektroakoestische tjingeltjangel en stoffige loops om tot een nieuw/oud persoonlijk geluid te komen. Zijn muzikale partner Véronique Vilhet vergezelt hem op drums om wat meer gewicht aan de feedback te hangen.

Nieuwbakken transcendentale improv overtoonsamenwerking tussen New Yorker Luke Calzonetti (Run Dust, Sugarstick & Xerox) en Limburger Stijn Wybouw (KRAMP, Geen Bloemen Meer Voor Jou). Gegolfde lagen van synthgesjor, cimbaal echo's en een relaxte gitaar samen op reis door fysieke en astrale vlaktes. Zoals het een trip bij schemerzon betaamt worden ze uitgelicht door gesculpteerde visuals van Caroline Coolen. Vergeet hun nieuwe album op Meakusma niet te beluisteren!

Klincks meesterschap stamt niet enkel uit haar diepe toewijding aan de viool of haar algemeen erkende Total Stoogeness: er zit een nauwgezette spaarsheid, een poëtische diepte in haar rijke klanklandschap, die versmelten in een merkwaardig innemende persoonlijkheid. Na studies in Göteborg en Brussel brachten een metier op dat academische en andere muren overstijgt, gekentekend door fragiele verfijning en berekend minimalisme. Wat zullen we nog veel plezier beleven aan dit openbloeiend talent!

Een pure, ongefilterde liefde voor rock&roll en een stel goede vrienden is in feite alles wat nodig is om een uitstekende band op te richten. Zodoende smeedden Christophe, Laurent, Benoît, William, Justin en Laura samen met Arnaud (berucht als Monsieur Marcaille) hun Foudre Rockeur. Franse chanson geherinterpreteerd tot dadaïstische punk; als extreem ontleedde Träd Gras Och Stenar jams verloren gelopen in Lotharingse vlakten.

Een derde van stonertrip Olimpia Splendid, de helft van het collage-trap stel Myttys (Delta~Wave 2018), voltijds Musa Ullakkola aanstoker en occasioneel Spring Braker. Heta Bilaletdin kan in alle bescheidenheid stellen dat ze een standvastig onderdeel van de Finse experimentele scene is. Op haar ukkie brengt ze mutantengemompel, dissonante samples en bonkige bassen naar de kern van haar gedeconstrueerde dub.

Donker gegroef voor nachtuilen, ook op een LP genaamd Nauhoi gezet, de langverwachte co-release tussen KRAAK en hun vriendjes van Fonal Records.

Synthkop Ilpo Numminen blaast ons al jarenlang van de stinksokken met zijn hypnotisch-kosmische composities. Hij staat te boek als een van de meest stijlvolle individuen binnen ondergrondse Suomi kringen, en laat zijn onvoorwaardelijke liefde voor krautrock doorschemeren in zijn speelse en van de pot gerukte muziek. Check 'I Guess You Could Call This A Long Play', onlangs uit op het Lal Lal Lal label.

Ecstatische verrukking om zelfs het koudste continentale hart aan te warmen.

De engimatische Athener Jon Dunbar en zijn Cheese Chandeliers spuien verscheidene vormen van achterlijke, zongebleekte art rock. Iets als een heruitgevonden Red Krayole, dat shockeert met spontane uitbarstingen van absurde vrolijkheid.

Jong Antwerps veulen Justine Grillet gebruikt sculpturen en een resem zelfgemaakte instrumenten om verleidelijke, etherische geluiden voort te brengen. Geïnspireerd door draken en andere mythologische verzinsels krijgen de songs een dromerig randje dat de melige avontuurlijkheid van videogamelandschappen oproept. Hoewel subtiel, zijn deze uitmuntende sonische creaties valstrikken van ongeziene gelukzaligheid. Breng een bezoek aan haar Zage Island voor een sedentaire imaginaire trip!

Pauline Marx, van het ter ziele gegane duo La Fureur De Vouivre (Delta~Wave 2018) lijkt van een andere tijdsrekening te komen; een ontsnapte krekel verdoken in de struiken van een Breugeltafereel; opgaand in de surreële Boschiaanse fauna en flora en diep Bretoense landschappen. Haar gefantaseerde mythologie staat bol van wazige rituelen en verdraaide mantras, ondersteund door irreële doch aardse geluidstexturen.

Het pantheon van de hedendaagse compositie is niet exhaustief en heeft dus steeds een verrassing achter de hoek piepen. Zoveel kan ook gezegd worden van Michèle Bokanowski, een studente van Michel Puig en Eliane Radigue wiens werk recentelijk de erkenning kreeg die het verdient dankzij de GRM/Editions Mego release van Rhapsodia/Battements Solaires en de Canti Magnetici LP La Plage.

Haar composities, of het nu gaat om oefeningen in verruimtelijking of pure geluidsabstractie, delen een tijdsvervormende kwaliteit die de luisteraar onderdompelt in een poel van verhoogde waarneming en waarachtige auditieve euforie.

Grant Corum, u misschien bekend als labelhoofd van Psychic Sounds én 1/2 Timelash (Delta~Wave 2020), vereent krachten met Suzanne Stone en een veranderlijke cast van verwante zielen om als Million Brazilians verleden en toekomst psychedelisch vorm te geven. Hun mystieke geluidstochten nemen de vorm aan van etnografische exotica, geheiligde improvisatie, cryptische jazz, gehorige electronica en serieus beladen psychotropische sferen. Bereid je voor om deze klamme geestesmelodieën met open ogen en oren op te nemen.

Mariska Baars kwam kwam een vijftien jaar geleden met een luide biep op de collectieve radar als Soccer Committee. Haar uiterst persoonlijke uitingen (als een crooner van wereldlijke subtiliteiten) vervolmaken zichzelf door gedoseerde gitaarmelodieën en fragiele zoetigheden. Haar laatste worp Tell From The Grass, uit op het al even dromerige Gentse label Morc Records, klinkt als een heldere kreek, als een oogverblindende kamer, hart op de tong, ogen half gesloten.

Dit trio dolgedraaide platenridders, bestaande uit Mike “Weird Dust” Crabbé, Johann “Fyoelk” Kauth en Seb “Tulips/Hipolito” Von der Heide, kregen een arsenaal lathe-cutting wapens in handen en persten er een assortiment ritmes en texturen uit, die samen tot een onvoorspelbare cocktail van hiphop-beats, fieldrecordings en verdraaide abstracties muteren.

Locked grooves voor zenuwachtig gedans ~ zet je zwaarste beentje voor.

Van Honacker maakt naam in het braderie circuit, met geluidsinstallaties als kermissen zonder bier. Conversatie, gezang en andere vormen van onthechte feestelijkheden zijn de sterren in Simons geluidskunstfolklore; een symfonie zonder intentie in de laatste partytent van het jaar!